Marijke Snoek

Emoties van de mens uit het bijbelse passie- en paasverhaal worden door Marijke op het doek zichtbaar gemaakt.

 

Ogen worden wel de ziel van de mens genoemd. Mensen ontmoeten elkaar van ziel tot ziel via het oog. De ogen hebben naast de functie van het zien, de functie van het laten zien van onze emoties. Een emotie is een sterke, kortstondige gemoedsbeweging. Er zijn zes emoties, die elk een onderscheiden, universele gelaatsexpressie hebben: verdriet, woede, verrassing, vrees, afschuw en blijdschap. Een emotie overkomt een mens, we kiezen er niet voor.

 

Marijke Snoek heeft de intentie dat de ogen uit haar werk gaan communiceren met de kijker. Als de kijker het aandurft om de confrontatie met de beelden werkelijk aan te gaan op een diep niveau dat verbonden is met de innerlijke zelf, kan dat leiden tot een bewustwording of een ommekeer. Dan kan kijken zien worden, zien tot op de bodem van het innerlijk van de mens.

 

"In mijn werk hebben kleuren altijd een symbolische betekenis. Als je dit soort betekenissen ontdekt, gaat er een wereld voor je open. Dan gaat een kunstwerk nóg meer leven." Ten tweede ziet Marijke een soort 'onwil' of zelfs angst binnen kerken om zich in beeldende kunst te verdiepen. "Het lijkt wel of christenen kunst bewust ontwijken. Waarschijnlijk uit angst om een verkeerd beeld te scheppen." De kunstenares begrijpt deze kramp rondom kunst niet. "Een gedicht voordragen is geen probleem, maar een interpretatie van Gods Woord in beelden is 'not done'. Dat snap ik niet. Ik vind het zo jammer dat deze houding mensen ervan weerhoudt om kunst te onderzoeken. Ze missen hierdoor de diepte die een kunstwerk kan brengen." - Marijke van Santen-Snoek