Adri Geelhoed over zijn eigen werk:
Jarenlang is het Zeeuwse
landschap mijn voornaamste inspiratiebron geweest. Ik geef het landschap
enerzijds weer zoals ik het zie: kleurig, strak geordend in lijnen en vlakken
en vaak in panoramische vorm. Tegelijk schilder ik het landschap zoals ik het
wil zien: in eenvoud en evenwicht met verwaarlozing van details. ‘Na de oogst’
en ‘Bij het Zwake’ zijn hier voorbeelden van.
Op zeker moment bracht ik het
landschap tot zijn essentie terug, zoals onder andere te zien is in
‘Vlasblauw’. Hier zijn de monochrome kleurvlakken zelfstandig geworden; ze
zweven los van elkaar voor een achtergrond.
Om tot een groter geheel te
komen hanteer ik naast kwasten en penselen bij voorkeur het paletmes. De
vlakken zijn daardoor gelaagd en interessanter om te zien. Het gaat per slot
van rekening niet om het landschap maar om de kunst.
In een eerdere periode hield
ik mij bezig met het ‘verdwenen landschap’, met andere woorden het landschap
van mijn jeugd. Deze schilderijen zijn vooral in zwart-wit, dus grafisch van
karakter. ‘Eeuwige jachtvelden’ maakten in het tijdperk van de vooruitgang
plaats voor industrie. Ook ‘Vaderland’, geschilderd op een deur is een
verwijzing naar verleden tijd. Een ode aan mijn vader die als boer zijn hele leven
werkte met paarden. Het hemelsblauwe vlak met een opening erin verwijst naar
een ‘beter vaderland’. Eén van de weinige, of misschien het enige, ‘religieuze’
werk dat ik gemaakt heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten